نقش استروژن در پیشگیری از اعتیاد به مورفین در موش صحرایی ماده اوارکتومی شده

چکیده : مقدمه و هدف: تحقیقات اخیر بیانگر تفاوت هایی در جنبه های مختلف سوء مصرف مواد در بین دو جنس می باشد که این تفاوت می تواند به دلایل مختلف از جمله عوامل فرهنگی ـ اجتماعی یا هورمونی باشد. از آنجایی که استروژن هورمونی است که در رهایش دوپامین در مغز نقش داشته و از طرف دیگر دوپامین از جمله نوروترانسمیترهای مهم درگیر در اعتیاد به مورفین می باشد، لذا هدف از این تحقیق تعیین نقش استروژن در پیشگیری از اعتیاد به مورفین در موش صحرایی ماده اوارکتومی شده است. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش تجربی می باشد که در آزمایشگاه فیزیولو‍ژی دانشگاه علوم پزشکی یزد در سال 1386 انجام گرفته است. در این تحقیق از 14 سر موش بزرگ آزمایشگاهی با میانگین وزنی 200 تا 250 گرم از نژاد ویستار استفاده گردید. موش ها به دو گروه کنترل (گروهی که در طول آزمایش همره با آب مصرفی مورفین دریافت می کردند) و آزمون ( گروهی که قبل از دریافت آب و مورفین به آنها استرادیول تزریق می شد) تقسیم شده وآزمایش های رفتاری جهت سنجش میزان وابستگی (ارزیابی علایم سندرم ترک متعاقب تزریق نالوکسان) و تمایل به مصرف مورفین(با سنجش خود مصرفی) انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری تی آنالیز گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق استروژن قبل ازمصرف مورفین در گروه مورد اگر چه توانسته است در مقایسه با گروه کنترل وابستگی فیزیکی به مورفین را به طور معنی داری کاهش دهد، ولی تأثیری در کاهش میزان تمایل نداشته است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق حدس زده می شود که استروژن از طریق مکانیزم مرکزی و تأثیر بر سیستم دوپامینرژیک مغزی اثر خود را در کاهش وابستگی به مورفین اعمال می کند. واژه های کلیدی: پیشگیری، اعتیاد، مورفین، استروژن